Susan was student bij Marianne Center van 2011 tot 2016. In 2016 is ze afgestudeerd. Ze is nu 32 jaar oud.
Het verhaal van Susan is best verdrietig. Ze groeide op als een normaal, gezond meisje en ging gewoon naar school, en ook naar de middelbare kostschool. Maar in haar examenjaar werd haar moeder ziek, overleed en werd begraven. De familie besloot om dit niet tegen Susan te vertellen, zodat ze gewoon examen kon doen zonder afleiding. Ze werd dus overal onkundig van gehouden. Toen ze na haar examens thuiskwam, was daar niet haar moeder om haar te verwelkomen, maar de nieuwe vriendin van haar vader. Ze bleef vragen waar haar moeder was maar kreeg geen antwoord, haar moeder was gewoon ‘weg’. Toen ze haar vader weer eens vroeg waar haar moeder naar toe was, zei hij dat ze op het land onkruid aan het wieden was. Toen Susan haar op het land ging zoeken, vond ze daar het graf van haar moeder. Ze was hierdoor zo geschokt en getraumatiseerd, dat ze daarna niet meer kon praten. De familie constateerde na verloop van tijd dat ze mentaal niet meer sterk genoeg was om door te gaan op een reguliere school.
Toen Susan in 2011 naar Marianne Center kwam zat ze al een lange tijd in deze situatie. Susan sprak nog steeds niet, kon korte en eenvoudige opdrachten wel uitvoeren, maar zodra het moeilijker werd raakte ze de draad kwijt. Door het opgenomen worden in de studentengroep, de veilige omgeving en stabiele verzorging, kreeg Susan heel langzaamaan weer grip op haar leven. De weg naar herstel werd ingeslagen, al was het een lange en moeilijke weg. Na 5 jaar op het MC kon ze instructies beter opvolgen en begon ze ook weer meer te praten.
Susan bleek goed te zijn in het naaien van kleding, de leiding van het MC hoopte dat ze daar na haar afstuderen werk in zou kunnen vinden of thuis zou kunnen gaan naaien en zo zou kunnen bijdragen aan het familie inkomen. Maar door de gecompliceerde relatie met haar vader en stiefmoeder is het daar niet van gekomen.
Toch gaat het momenteel wel goed met Susan, ze is namelijk getrouwd! Ze heeft inmiddels 2 kinderen en ze is prima in staat om voor haar man, de kinderen en het huishouden te zorgen. Ook kleine zakelijke dingen kan ze voor haar man regelen. Ze vindt hierin veel voldoening en is gelukkig met het leven dat ze nu leidt.
We zijn blij en trots dat het nu zo goed met haar gaat en dat ze zo ver gekomen is, en wensen haar voor de toekomst dan ook alle goeds!
