Patrick was student van Marianne Center van 2011 tot 2016. Toen hij begon bij MC was zijn situatie bedroevend en was hij extreem kwetsbaar: zijn ouders waren overleden, zijn naaste familie had hem sterk verwaarloosd, hij was onverzorgd en werd in een rolstoel binnengebracht omdat hij niet kon lopen.
Gelukkig werd hij op het MC goed verzorgd en kreeg hij bij ons ook fysiotherapie. Bovendien vond hij het geweldig om om te gaan met zijn medestudenten, die stimuleerden hem enorm en op een dag stond hij uit eigen beweging op uit zijn rolstoel en begon voorzichtig te lopen. Nu kan hij gewoon lopen en wandelen en de rolstoel is uit zijn leven verdwenen.
Patrick leerde niet alleen om te lopen, hij bleek ook heel sociaal en legde snel en makkelijk contacten met iedereen. Hij was goed in het weven van kleden, en wilde hier ook werk in vinden. Uiteindelijk vond hij toch heel ander werk. Patrick was namelijk ook goed in rekenen en met geld omgaan: uitrekenen hoe duur iets was, geld aannemen en wisselgeld teruggeven kon hij snel en accuraat. Daardoor kon hij na zijn afstuderen werk krijgen als busconducteur: niet alleen vracht en dergelijke regelen, maar in Nairobi houdt dit ook in dat je klanten binnenhaalt door hen te overtuigen dat jouw bus hen beter en sneller naar hun bestemming brengt dan de concurrent. Snel contacten maken, sociaal zijn, goed met geld kunnen omgaan, vrolijk en grappig zijn: dit beroep paste goed bij Patrick en op deze manier is hij in staat om in zijn dagelijkse levensonderhoud te voorzien.
Patrick leeft nu ook zelfstandig en is niet afhankelijk van anderen.
Patrick, we zijn super trots op je!
